Pedagogika zabawy to metoda pracy z grupą, która angażuje emocjonalnie wszystkich uczestników, pobudza do twórczego działania, inspiruje do maksymalnego wykorzystania swoich możliwości, a jednocześnie jest źródłem radości i satysfakcji.

Podczas zajęć ruchowych z elementami pedagogiki zabawy wykorzystywane są takie rodzaje zabaw jak:

• Zabawy związane z organizacją sytuacji początkowych - chodzi o to, aby grupa nawiązała ze sobą miły kontakt przez poznanie swoich imion. Przykłady zabaw: ,,Krasnoludek i imię”, ,,Ciuchcia”, ,,Lina”, ,,Życiorys na literę”, ,,Ratatatum” czy ,,Zajączki”.
• Zabawy integrujące - zabawy te mają na celu wytworzenie miłego nastroju, radosnego obcowania z drugą osobą, przełamania barier komunikacyjnych i otwarcia na drugiego człowieka. Przykłady zabaw: ,,Moje prawe miejsce jest puste”, ,,Dwa rzędy”, ,,Kostka”, ,,Ludzie do ludzi”, ,,Sałatka owocowa”, ,,Cebula” czy zabawy
  z chustą animacyjną : ,,Szklana tafla”, ,,Chodzenie po falach”, ,,Rekin” czy ,,Rybak
  i rybki”.
• Zabawy rozluźniające - likwidują one napięcia i stresy przede wszystkim tańce integracyjne, przy których następuje częsta zmiana partnerów bez wyraźnego podziału na role męskie i żeńskie np. tańce integracyjne Klanzy
• Zabawy polegające na odgrywaniu ról - osłabiają egocentryczne działania jednostki
  i pozwalają lepiej zrozumieć nie tylko siebie, ale także i innych np. ,,Podróż do Hollywood”, czy inscenizacja bajki, pantomima.

     Zajęcia prowadzone metodą pedagogiki zabawy przyczyniają się do rozwoju społecznego dziecka w oparciu o ideę tolerancji i akceptacji własnej osoby oraz osób nas otaczających. Uczą jak rozwiązywać problemy, wyrażać uczucia i radzić sobie z nagromadzonymi emocjami. Zapewniają ukształtowanie pozytywnej samooceny dziecka pozbawionej lęku przed odrzuceniem i ośmieszeniem. Dzieci potrafią integrować się z grupą, są kreatywne, komunikatywne, nastawione na współpracę i współdziałanie.