Terapia ręki

     Terapia ręki to zagadnienie bardzo szerokie, czerpiące wiedzę z różnych dziedzin: anatomii, pedagogiki, fizjoterapii, neuropsychologii, terapii zajęciowej, terapii widzenia, integracji sensorycznej, arteterapii oraz psychologii. Takie podejście pozwala na bardziej całościowe spojrzenie na sprawność ręki, czynniki zaburzające jej pracę oraz umożliwia uchwycenie trudności z jakimi boryka się dziecko. Terapia ręki opiera się na rozwoju psychomotorycznym oraz prawach i regułach, które ten rozwój determinują. Ma na celu usprawnianie funkcji percepcyjno – motorycznych, dzięki którym dziecko osiągnie optymalny poziom w zakresie samoobsługi oraz sprawności manualnych, grafomotoryki. Sukces w procesie terapii ręki zależy od właściwej oceny problemu, uchwyceniu czynników zaburzających pracę rąk oraz ułożeniu na tej podstawie planu terapeutycznego odwołującego się do etapów nabywania umiejętności poznawczo-motorycznych. Kłopoty z małą motoryką są często wierzchołkiem góry lodowej bardziej globalnych zaburzeń.

W terapii ręki stosuje się:

•  zabawy i ćwiczenia stymulujące układ dotykowy, proprioceptywny oraz somatognozję
•  zabawy i ćwiczenia wzmacniające mięśnie posturalne
•  zabawy i ćwiczenia wzmacniające i stabilizujace obręcz barkową
•  zabawy i ćwiczenia rozwijające współpracę obu rąk
•  zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawność stawu łokciowego
•  zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawność nadgarstka
•  zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawność dłoni i palców
•  zabawy przy użyciu opaski grafomotorycznej